Jana Gryki opowiastki o sztuce (5)*   . . Jan Gryka Michał Stachyra – nowa intryga      Michał Stachyra kilka miesięcy temu przyjechał do Galerii Białej, aby obejrzeć undergroundowe przestrzenie Młodego Forum Sztuki. Zobaczył wówczas na ścianach ślady, które przypominają jakieś niewyraźne figury czy może nawet jakieś postacie. Po wstępnych oględzinach uznał, że coś tam wewnątrz murów musi być i on to odkryje, to będzie to „Cud w Białej”. Przyjechał dwa tygodnie przed wystawą i rozpoczął mozolne odkrywki. Chciał mieć pełną dokumentację z tego procesu, więc zainstalowaliśmy kamerę przemysłową, która na okrągło nagrywała, jak spod grubych warstw farby, tynku i pleśni powoli wyłania się jakaś postać.       Po kilkunastu dniach pracy udało się odsłonić fragment fresku, którego pochodzenie wstępnie szacujemy na początek XVII wieku. Na dość dobrze zachowanym fragmencie naszym […]

Jana Gryki opowiastki o sztuce (4)*   L Jan Gryka Jan Gryka Michał Stachyra – wcielenia      W nawiązaniu do opowiastki o sztuce nr 2 i  fragmentu, w którym opisuję sytuację w związku z odkryciem mojego wykutego napisu w ścianie Galerii Białej. Otóż w tym samym miejscu, na tej samej ścianie w 2004 roku Michał Stachyra powołał swoją niezwykłą realizację malarską, której to już nikt nie odkryje, gdyż była już odkryciem, choć zmistyfikowanym odkryciem właśnie.        Michał Stachyra tzw. funkcjonowanie w sztuce rozpoczął bardzo spektakularnie od wystawy Odkrycie fresku w 2004 roku w Galerii Białej w Lublinie, gdzie wcielił się w postać „fińskiego doktora archeologii” i wymyślił następującą intrygę: W czasie remontu Galerii Białej, odkryto niespodziewanie ślady fresku na głównej ścianie w pomieszczeniu, gdzie zwykle są robione wystawy. Odkrycia […]

  Nieustająca opowieść o Tarkawianie      Prezentujemy [podobnie jak w nr 3(13)] kilka kolejnych prac z niekończącego się cyklu.      „Na formacie około 10×15 cm powstają zapisy, które są rysunkami wybranych dzieł malarskich, obiektów, wideo, fotografii, performace, itd., a także obrazków znalezionych przez Mariusza w czasopismach i albumach o sztuce współczesnej. On sam podejmuje arbitralne decyzje o tym, co znajdzie się w jego zbiorze. […] W tym zbiorze mieszczą się wszelkie media i różnorodni artyści aktualnej sztuki. Zarówno tzw. „kultowe” dzieła artystów o światowej renomie jak też prace studentów i artystów prawie nieznanych. Ten konglomerat i zbiór wszelkiej sztuki staje się formą, która nie jest wartościującym opisem zjawisk, ale raczej demokratyczną księgą sztuki, w której wątki znane i nieznane mają taki sam przekaz. Dlatego uzasadnienie może mieć liczba tych rysunków, […]

  Nieustająca opowieść o Tarkawianie Prezentujemy kilka kolejnych prac z cyklu W poszukiwaniu sztuki. Trzy rysunki z tej serii można odnaleźć we wcześniejszym artykule na temat twórczości Mariusza Tarkawiana, „Jana Gryki opowiastki o sztuce (3)”. Poniższy krótki opis pochodzi z tegoż artykułu. „Od października 2006 roku powstaje  cykl rysunków pt. „W poszukiwaniu sztuki” […]„To specyficzny zbiór. Artysta posługuje się w nim reprodukcjami dzieł innych artystów – przetwarza je na rysunki własne z odniesieniem bibliograficznym i dokładnym czasem powstania. Takie działania powodują, że nie mamy trudności z ich akceptacją. Ewidentnie wiemy, że to rysunek Tarkawiana i że znamy też dzieło, na bazie którego on powstał i tę całość akceptujemy uznając jej sens. […] W tym zbiorze mieszczą się wszelkie media i różnorodni artyści aktualnej sztuki. Zarówno tzw. „kultowe” dzieła artystów o […]

Jana Gryki opowiastki o sztuce (3)* . Jan Gryka Mariusz Tarkawian: urwane części ciała W nawiązaniu do opowiastki nr 2 zamieszczonej w poprzednim numerze Netkultury: Remont Centrum Kultury trwa nadal a przy tej okazji kolejna fenomenalna realizacja Mariusza Tarkawiana stopniowo ZNIKA, już niewiele z niej zostało, ale o tym następnym razem. I to jest właśnie ten następny raz – przedstawiony zostanie artysta oraz część jego ginącego dzieła. Przykładowe reprodukcje realizacji Mariusza Tarkawiana w stanie sprzed remontu i w stanie obecnym zamieszczamy dzięki uprzejmości Leszka Skwarskiego, który co jakiś czas odwiedza remontowany budynek Centrum Kultury i dokumentuje jego stan, w tym szczególnie Kolokwium z historii sztuki i cywilizacji Tarkawiana.        Mariusz Tarkawian pojawił się w galerii Białej w czerwcu 2005 roku jako wolontariusz w czasie przygotowań do wystawy Nova Biała. Pomagając […]

Jana Gryki opowiastki o sztuce (2)*  . . Jan Gryka Leon Tarasewicz, malarz z Walił . Pole       26 lutego 1985 roku wystawa Leona Tarasewicza rozpoczęła działalność Galerii Białej w Lublinie. Właśnie na niej pojawił się ogromny obraz Pole, formalnie: bez tytułu, 400×700 cm, tempera na papierze. Wówczas to pisałem o nim nieco euforycznie, bo też taki obraz widziałem po raz pierwszy: Pole eksponowane w Galerii Białej było „szyte” na miarę, idealnie spasowane z formatem ściany „rozpierało” optycznie wnętrze i właściwie przestawało być obrazem. Było ewidentnym malarstwem, obrazem malarstwa czy może jego istotą, podświadomie zakodowaną formą bytu. Obraz powrócił do galerii w 2000 roku, kiedy to obchodziliśmy XV- lecie jej istnienia. Po jego rozwinięciu okazało się, że jest w bardzo złym stanie. Myszy ponadgryzały papier pakowy robiąc w nim kilkanaście […]

  Jana Gryki opowiastki o sztuce (1): Nenufary w tapczanie   /w nawiązaniu do artykułu o Iłarionie Daniluku publikowanego w numerze 9 Netkultury/ W nieustannym poszukiwaniu malowideł Zenka, wspólnie z Leonem Androsiukiem trafiliśmy na jedną ze wsi nieopodal Hajnówki. Znaleźliśmy dom, w którym Zenek pozostawił swoje malarstwo w klasycznej postaci, wypełniając nim całą przestrzeń. Ja zacząłem robić dokumentację fotograficzną, zaś Leon z gospodynią domu wdał się w dyskusję i wspomnienia – o Zenku, oczywiście.          W trakcie rozmowy wyszło na jaw, iż oprócz tego co widać Zenek pomalował jeszcze tapczan, a właściwie jego wnętrze. W trakcie malowania mieszkania wspomniana gospodyni chciała wyrzucić stary, zdezelowany tapczan. Zenek to zauważył i powiedział do niej, że on go zreperuje i tak pomaluje, że ona go już nigdy nie wyrzuci, więc gospodyni […]

  Ewa Axelrad – ORANŻ 18.11-9.12.2011 / Galeria Biała / ende neu /       Propozycje Ewy Axelrad rozpięte są pomiędzy dwoma biegunami. Pierwszą tego typu zależnością okazuje się być sprzężenie zwrotne zachodzące pomiędzy estetyką a etyką. Ta pierwsza, jest dla artystki nośnikiem informacji na temat przeobrażeń wartości moralnych, zachodzących we współczesnym świecie.       Na bieżącej wystawie, pretekstem do ukazania tych procesów, okazuje się być próba przezwyciężenia siły ciążenia. W tym celu pierwotny obraz galerii ulega przeobrażeniu. Artystka umieszcza w tym wnętrzu specjalnie w tym celu wyprodukowany model samolotu, który  oświetla specyficznie emitowanym światłem. W wyniku tego zabiegu w nastrój ekspozycji wkrada się niepokój. Wychodzi on „na wierzch” w rezultacie gry, zachodzącej pomiędzy światłem, kolorem a umieszczonym w tym polu obiektem. Ponadto model, którego ostateczny kształt osiągnięty został przy użyciu precyzyjnej […]

Galeria Biała zaprasza Sigrun Jakubaschke „Wandmalerei”                                               otwarcie wystawy: piątek / 7.10.2011 / godz. 18.00 wystawa czynna do 28 października 2011, od poniedziałku do soboty w godz. 11.00-17.00 Galeria Biała / Centrum Kultury / Lublin / ul. Narutowicza 32   „Sztuka Sigrun Jakubaschke wynika z ruchu, który w swym najbardziej pierwotnym znaczeniu jest działaniem znacznie wykraczającym poza nanoszenie, przy pomocy pędzla, farby na podłoże czy wykorzystaniem gipsu i tektury falistej. U podstaw jej twórczości zawsze leży osobista biografia, rozumiana nie jako indywidualna historia następujących po sobie wydarzeń, lecz jako życiorys osoby stale będącej w drodze. Tę wędrówkę należy rozumieć dwojako. Zarówno jako podróż i wynikającą z niej zmianę miejsc oraz warunków życia, a także jako ciągłość następujących po sobie artystycznych wydarzeń. Suma tych doświadczeń buduje całościowy obraz twórczości […]