Michał Giedrojć– ur. 1980. Z wykształcenia resocjalizator, terapeuta społeczny. Aktualnie student na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Freelancer. Swoje prace prezentuje w wielu miejscach, przede wszystkim jednak w swojej autorskiej galerii www.   /pełna netkulturowa galeria fotografii Michała Giedrojcia -> tutaj/     . . . Mój oniryczny świat z Michałem Giedrojciem dla Netkultury rozmawia Anna Kolasińska   Anna Kolasińska: Michał Giedrojć – fotograf oniryczny. Artysta „fotooniryk”. Można tak o tobie powiedzieć? Michał Giedrojć: Myślę, że w dużej mierze jest to trafne określenie. Na tę chwilę moja twórczość faktycznie jest ukierunkowana na taką tematykę. Jestem pewien, że moje zainteresowanie tematyką oniryczną daje mi podbudowę pod kolejne projekty, które będę realizował. Niekoniecznie będą to cykle związane ze snami. Mam kilka pomysłów, w których tylko zostanie delikatnie zaakcentowane moje zafascynowanie onirycznością. […]

PROTEST DO KOSZA czyli run and gun[1] pod bram(k)ą UW       Pisząc w numerze dziewiątym Netkultury o fenomenie rodzimych oburzonych, H. Gaszek z lubością i niemałym znawstwem używa metafory koszykarskiego zagrania pick and roll. Sugeruje przy tym, że gdy owo zagranie przenieść z parkietu na grząski grunt stosunków społecznych w RP, pozycję „rollowanego” obrońcy zajmujemy (ekhem, ekhem) my, młodzi, zaś w roli „rollującego” centra występuje np. Duży Format. Przyznam szczerze, że jestem gorącym zwolennikiem pick and rolli. Co więcej, stawiać dodatkowej zasłony [2] Dużemu Formatowi nie zamierzam. Ba, skłonny byłbym zalecić autorom przytaczanej przez kol. Gaszka słodko-moralizatorskiej opowiastki kilka treningów w zakresie rollowania, albowiem ich występ wywołałby salwy śmiechu nie tylko w NBA, czy Eurolidze, ale nawet wśród klepiących pomarańczową piłkę po asfalcie dzieciaków. Niemniej, wydaje mi się, iż […]

Marek Sawicki – rocznik 71, warszawiak, absolwent Filologii Słowiańskiej UW, w przeszłości m.in.: dziennikarz muzyczny w miesięczniku „Tylko Rock”, tłumacz w misji pokojowej SFOR w Bośni i Hercegowinie, obecnie od wielu lat pracuje w administracji państwowej jako analityk ds. sytuacji politycznej – jak to określa – w różnych ciekawych regionach świata. Wiele pasji (zastanawia się, czy czasem nie zbyt wiele): podróże, fotografia, film, muzyka, literatura – to te najważniejsze… Wziął udział w kilku wystawach fotograficznych, jego fotografie nagradzane są w konkursach, a publikowane m.in. w „Poznaj Świat”. Jego wymarzony zawód – taki, który pozwoliłby połączyć wiele pasji, może fotoreporter, obieżyświat… Swoje fotografie publikuje również w internecie .   /pełna net kulturowa galeria fotografii Marka Sawickiego – tutaj/     Podążanie za obrazem, dźwiękiem, nastrojem   Z Markiem Sawickim dla Netkultury.pl […]

  Studnička druga – Provokatívna Kati        W żadnym zbiorze praw Murphy’ego nie występuje wytłumaczenie, a choćby zauważenie prostego faktu, iż jak by się daleko pod górę nie szło, to droga w dół, z górki, zawsze jest o połowę krótsza. O ile takie postawienie sprawy jeszcze w depresję nie wpędza, to kiedy zastosować wektor o zwrocie przeciwnym, okazuje się, że droga pod górę jest aż dwa (2!!!) razy dłuższa od tej w dół. I na samą myśl o tym nie sposób nie dostać zadyszki. Na Słowacji szczególnie. Na szczęście w zanadrzu turysty przewidującego występują kijki do Nordic Walking. Pomijając już nawet ich realne właściwości wspomagające, warto podkreślić walory terapeutyczne: osobnik zaopatrzony w nie również pod górę ma o połowę krócej. I nijak się to ma do Lavoisierowskiego (?) prawa […]

Małgorzata Senator – studentka V roku Dziennikarstwa i komunikacji społecznej na Uniwersytecie Wrocławskim. Studia traktuje jako swego rodzaju uzupełnienie wiedzy, która, ma taką nadzieję, będzie jej pomocna w przyszłym realizowaniu się w fotografii. Interesuje się także tematyką reklamy, public relations, szeroko pojmowaną sztuka. Swoje zdjęcia zamieszcza na portalach: www.plfoto.com (gdzie znaleźć też można wywiad, którego udzieliła G. Niedziółce), www.behance.net oraz www.flickr.com. Zdobyła I miejsce w kategorii Klimaty mojego miasta w konkursie Street Photo by Olympus, zwyciężyła też w konkursie Samsung Street Creative Photo w kategorii Miasto w ruchu. W kwietniu br. jej fotografie można było oglądać we wrocławskim „Firleju”. /pełna netkulturowa galeria Małgorzaty Senator – tutaj/   Czerń i biel  jest taka niedosłowna Z Małgorzatą Senator dla Netkultury.pl  rozmawia Anna Kolasińska   Anna Kolasińska: Każde miasto ma swoją ciemną stronę, […]

 Tri studnički łez Górski turysta normalny będąc w Tatrach w różne dziwne miejsca przemieszcza się głównie samobieżnie. Rękami sobie pomagając, rakami się posiłkując, linami – z pewnością więcej zobaczy niż turysta górski nienormalny, znaczy taki z lękiem wysokości. No to po co tu jedzie? Diabli wiedzą. Nienormalny się samochodem porusza, wyciągiem… No, czasem jednak per pedes, ale z głową lękliwie odwróconą od przepaści. Za wiele taki nie zobaczy tak w ogóle, a już mowy nie ma o spostrzeżeniach i refleksjach, jakimi po powrocie do domu pyszni się „normalniak”. Kiedy wysokościowy lękliwiec w słowackie Tatry udaje się na marnych sześć dób – jest już kompletna tragedia. Tu się zatrzyma, tam podejrzy, tu posmakuje, tam nic dojrzeć nie zdoła i już musi wracać. Żal. I łzy rozpaczy kapią na kamienistą słowacką ziemię. […]

Paweł Legawiec w kręgach foto i internetowych zwany „Papą” lub „Papardelle”. Lat 44, Krakowiaczek jeden, ale o skomplikowanej proweniencji (emigrował i wracał, i znów emigrował), ciągle w drodze między kilkoma miastami. Dość dobrze – jak sam twierdzi – łączy ogień i wodę w każdej sferze życia, edukacja artystyczna i ekonomiczna pozwala mu to bujać w obłokach, to znów twardo stąpać po ziemi, z natury zgrywus, lekkoduch i leń, zatem prawie wszystko, co robi, o ile robi – jest wbrew jego naturze. Największa aktywność publiczna – do 1993 roku. Współzałożyciel i kierownik artystyczny grup twórczych: „Nasza Firma Portretowa” (1985) – kilka wystaw zbiorowych oraz „Optymiści Dnia Pierwszego”  (1987-1993) – kolejnych kilka wystaw. Grafiką użytkową zajmuje się nieprzerwanie od 1996 roku, ze względu na wzgląd, między 1993-2010 wyłączył się z aktywnego życia […]

Zbigniew Makulski, rocznik 62, (najlepszy ze wszystkich – red.), rodowity Zagłębiak, mieszkający na stałe w Dąbrowie Górniczej, zdecydowanie żonaty, listonosz miejski od 16 lat, pasjonat fotografii, wypraw rowerowych i górskich, niestroniący od alternatywnych środków transportu takich jak narty, kajaki i łodzie żaglowe, co uważa za doskonałe urozmaicenie wędrówek, pozwalające na dotarcie w miejsca szczególnie urokliwe, leżące z dala od utartych szlaków, przez co dla wielu kompletnie nieznane. Dzięki swej pasji fotografowania Zbigniew Makulski  miejsca te skutecznie popularyzuje, a swoje prace wystawia na portalu plfoto.com. Jest jednym z głównych animatorów grupy fotograficznej FotoAzyl, o której piszemy w publikacji pt. „Choroba wściekłych kadrów”.  /Pełna netkulturowa galeria Zbigniewa Makulskiego – klik/ Trzeba wiedzieć, po co się żyje ze Zbigniewem Makulskim dla Netkultury.pl rozmawia Anna Kolasińska   Anna Kolasińska: Zacznijmy tradycyjnie od początku. Od kiedy […]

NATURA  MARTWA  ALE  NIEKONIECZNIE z Longinem Pietrasem dla Netkultury.pl rozmawia Anna Kolasińska Longin Pietras, do 19 – tego roku życia Legniczanin. Obecnie żyje, pracuje i fotografuje w Myszkowie na Górnym Śląsku. /Pełna netkulturowa galeria Longina Pietrasa – klik/ AK: Zacznijmy od banału: co daje ci fotografia? Czym dla ciebie jest i do czego służy? LP: Fotografia to coś co pozwala złapać oddech i oderwać się od codziennych frustracji, takie weekendowe antidotum na całotygodniowy stres! Kiedy trzeba odreagować zdrowo, w kontakcie z naturą na tzw. łonie, pakuję sprzęt, plecak na plecy i w drogę…”łapać” landszafty, muszki, kwiatuszki. Ale kiedy jest czas na mniej ekologiczne „psychiczne odtrucie”, umawiam się na seanse zdjęciowe z udziałem wytrawnej whisky i mojego kolegi Romana, którego zbiory staroci pozwalają na realizacje moich „martwonaturowych” wizji… Ostatnio udało mi się […]

LUDZIE CZYLI TAJEMNICZOŚĆ z Renatą Szczepanik dla Netkultury.pl rozmawia Anna Kolasińska Anna Kolasińska: Kimże jest ta Renata Szczepanik? Renata Szczepanik: Urodziłam się dawno, nigdy nie uczyłam się fotografii choć zdarzyło mi się uczestniczyć w warsztatach jak np. po wygraniu Gran Prix Formy Kształty Perspektywy w KSF. Znajdziesz moje prace na www.szarareneta.carbonmade.com. Znacznie więcej na pewno można pooglądać na http://zasada.plfoto.com czy na digarcie. Niebawem przyłożę się również do bloga, w którym chciałabym poopowiadać o starych aparatach i fotografii otworkowej… ale zbieram się do tego dopiero. Nie mam dzieci, kocham Adriana i Patrycję… AK: Po której stronie barykady jesteś w wojnie „cyfry” z „analogiem”? RS: Dla mnie nie istnieje taka wojna – po prostu różne zdjęcia w zależności od chęci uzyskania danego efektu robi się odpowiednim i dobranym sprzętem. Uwielbiam fotografię analogową […]