Archiwum lipiec, 2011

Wywiad Netkultury: Winrich von Kniprode – Azali cała prawda tu leży?

19 lipca 2011 20:340 komentarzy
Wywiad Netkultury: Winrich von Kniprode – Azali cała prawda tu leży?

      Z Winrichem von Kniprode, Wielkim Mistrzem Zakonu Krzyżackiego dla Netkultury rozmawia Marcin z Rawy Kłodzkiej, bezczelnie przez interlokutora zwany chudopachołkiem, choć tuszy jest znacznej. Publikację wywiadu planowano na dzień 15 lipca, ale z uwagi na to, iż nie jest to data przesadnie miła krzyżackiemu sercu rozmówcy – przesunęliśmy rzecz w czasie o dni kilka.   Marcin z Rawy Kłodzkiej: Myślę, że kwestię pewnej nierealności tej rozmowy lepiej pominąć milczeniem, ponieważ fakt, iż udziela mi pan wywiadu, a przecież nie żyje od roku 1382 nie ma żadnego znaczenia. Zresztą, panu to chyba nie przeszkadza. Winrich von Kniprode: Oczywiście, że nie. Wolę jednak, by zwracano się do mnie nie per pan, ale tradycyjnie, czyli Hochmeister der Deutschen Orden. MzRK:  Postaram się. Zacznijmy zatem od cv… WvK:  Was?! Od czego? MzRK:  Curriculum Vitae. […]

Czytaj więcej ›

Inka Walkowiak: Farfelki i goldene jojne

Inka Walkowiak: Farfelki i goldene jojne

Piotr Bikont Kuchnia żydowska Balbiny Przepiórko Rebis, Poznań 2011       Na rynku księgarskich kulinariów Kuchnia żydowska  Balbiny Przepiórko to prawdziwy wydawniczy rarytas. Stało się tak za sprawą trzech osób, które łącząc trzy różne talenty  nadały tej książce  kształt niepowtarzalny.  I choć przywykliśmy do przyglądania się książkom przede wszystkim pod kątem treści, zacznę od  projektu graficznego, którego autorem jest Leszek Szurkowski, ceniony nie tylko w Polsce grafik i fotograf.      Ilekroć smaczny kąsek przemawia do naszego podniebienia, myślimy z lubością: to niezwykła sztuka przyrządzić takie danie, to prawdziwa poezja smaku. Projekt graficzny omawianej Kuchni żydowskiej  zdaje się bazować na obu tych skojarzeniach. Każdy przepis na potrawę znajduje się na oddzielnej stronie i zapisany jest w formie kojarzącej się z wierszem (krótkie wersy, zwrotki). Każdy „wiersz” wzbogacony jest akwarelą Jurka Denisiuka, a […]

Czytaj więcej ›

Jarosław Kolasiński: ESKalacja kultury czyli…

/ilustr. - Katarzyna Rymarz/

ESKalacja kultury czyli Najbardziej  nie  chodzę  na  konkursy  polskie        Nad pobojowiskiem zapadł zmrok wyborczo-parlamentarny. Pokonani liżą rany, starając się by nikt o nich nie zapomniał; zwycięzcy świętują na wszelki wypadek dyskretnie, jako że znaleźli się – a to Polska właśnie! – w kręgu podejrzeń. Bitwa skończona, wojna trwa. W Internecie wrocławianie nakręcają red. Kamilowi Durczokowi blogolicznik odsłon, a ziomkowie bojowego dziennikarza dzielnie dają odpór dolnośląskim agresorom. Dochodzi tym samym do niespotykanej ESKalacji kultury – powerdyktowe hektolitry kulturalnych pomyj, chlupocząc fuckami, płyną rynsztokiem polskiego internetu. Strumień tym bardziej jest wartki, że min. Zdrojewskiego poturbował palec boży, spychając go ze schodów (o, zgrozo! – wrocławskich). A że ostro się poturbował, wywołało to feerię cud-chrześcijańskiego współczucia przyprawionego humorem z najwyższej półki (idącego do likwidacji gieesu). Niestety, minister po raz kolejny rozczarował […]

Czytaj więcej ›

Andrzej Janiak: Polowanie na Jahodę

Andrzej Janiak: Polowanie na Jahodę

Wiktor Suworow „Żmijojad” tyt. oryg.: Zmiejejed przeł.: Anna Pawlowska Rebis, Poznań 2011        Piszący po rosyjsku, Ukrainiec Wiktor Suworow (wł. Nazwisko: Władymir B. Rezun) jest od dobrych kilkunastu lat świetnie znany polskim czytelnikom.      Takie książki jak Akwarium, Żołnierze wolności czy Lodołamacz są lekturą prawie kultową. Popularność Akwarium, zapewne, utrwalił jeszcze film, u nas, zdaje się, nieznany. Jednak „filmowa” scena spalenia, w eleganckim krematorium, żywego człowieka, nawiązująca do archetypu palenia na stosie, stała się metaforycznym obrazem KGB.      Od Kontroli, wydanej przez Rebis, podobnie jak większość książek Suworowa, mamy do czynienia z innym autorem; już nie reportażystą czy para historykiem sowieckich służb siłowych, ale z prozaikiem uprawiającym literaturę piękną, fikcję literacką. „Żmijojad”,  stanowiący trzecią część trylogii czy może tetralogii, cofa nas w czasy początków stalinowskiego terroru; procesy Zinowiewa i […]

Czytaj więcej ›

MiKasa: Czy wzleciał z nami trener?

MiKasa: Czy wzleciał z nami trener?

     Cuda jednak się zdarzają. W tegorocznej Lidze Światowej brąz zdobyła grająca w okrojonym składzie polska reprezentacja. Medale wręczono drużynie pozbawionej takich zawodników Skry B. jak: Wlazły (tradycyjnie), Pliński oraz Winiarski (też już, niestety, tradycja). Na boisku nie pojawił się również gracz Zagumny (również nie nowość). Bez czterech podstawowych tuzów, z rekonwalescentem Gruszką, Możdżonkiem o pokancerowanej stopie, z Bartmanem ekspresowo edukowanym na atakującego, który sobie w najmniej odpowiednim momencie doznał kontuzji… i medal? Cud? Cud, który mógłby nawrócić najbardziej zatwardziałego ateistę. Ale nie nawróci. Dlaczego? Ano dlatego, że Liga Światowa to przecież zawody w siatkówce – z reguły triumfuje Brazylia – cudów zatem deficyt.       Nie brak natomiast cudotwórców, którzy nie przemieniają jednak wody w wino (no, ewentualnie wieczorkiem w hotelu), ale sportową rywalizację w jej karykaturę. Wprawdzie siatkówki nie […]

Czytaj więcej ›

Joanna Kołodziejska: Tron we krwi

Joanna Kołodziejska: Tron we krwi

Steven Saylor „Cesarstwo” tyt. oryg.: Empire tłum.: Janusz Szczepański Rebis, Poznań 2011        „Cesarstwo” opowiada o życiu w Rzymie, począwszy od panowania Oktawiana Augusta aż do Hadriana, opowieść obejmuje więc lata 14-141 po Chrystusie. Historię poznajemy poprzez ród Pinariuszów, dokładniej jego kilku pokoleń. Są to patrycjusze, którzy poprzez wszelakie zrządzenia losu zawsze pozostają blisko władców. Możemy więc łatwo sobie wyobrazić, że bycie Pinariuszem nie było łatwym i przyjemnym zadaniem. Każdy z kolejnych władców, ze szczególnym uwzględnieniem Kaliguli i Nerona, był osobowością głęboko zaburzoną, o czym wie każdy, kto choć pobieżnie zapoznał się z dziełem Swetoniusza „Żywoty Cezarów”. Do owej pozycji odsyła zresztą sam autor, jeśli ktoś jest głodny mocniejszych wrażeń. Saylor dobrze ukazał atmosferę strachu, w której żyli nawet najbliżsi członkowie rodziny cezarów (wystarczy przypomnieć że Neron zlecił zamordowanie […]

Czytaj więcej ›

Andrzej Janiak: Wianie z (komunistycznego) „raju”

Andrzej Janiak: Wianie z (komunistycznego) „raju”

Jolanta Drużyńska, Stanisław M. Jankowski „Ucieczki specjalnego znaczenia” Rebis, Poznań 2011         Polacy, w przeciwieństwie np. do Włochów czy Anglików, nie mają własnej, obiektywnej historii społecznej. A byłoby to dzieło ogromnie interesujące. Ważne, ze wskazaniem nie tylko na wydarzenia oraz ich dramatis personae, lecz również na reakcje i zachowania ludzi czasów minionych. A to najtrudniejsza sprawa jak twierdził filozof i polihistor José Ortega y Gasset. Trzeba przekopywać się nie tylko przez setki pamiętników, wspomnień, relacji, ale także doniesień agencyjnych, kronik towarzyskich i sądowych a nawet utworów literackich. Fikcja literacka, ta zmyślona prawda często,  bowiem kieruje nas we właściwą stronę. A w pewnych warunkach np. przy istnieniu cenzury prewencyjnej lepiej wskazuje na społeczny odbiór rzeczywistości, na styl myślenia i radzenia sobie z utrudnieniami codziennego życia. Prawdę mówiąc istnieje zalążek polskiej […]

Czytaj więcej ›

Lidia Kołodziejska: Utracona niewinność Charliego B.

Lidia Kołodziejska: Utracona niewinność Charliego B.

Craig Silvey „Jasper Jones” Przeł.: Katarzyna Waller-Pach Rebis, Poznań 2011         Craig Silvey jest australijskim pisarzem młodego pokolenia (ur.1982). Jego pierwsza powieść „Rhubarb” została w Australii bardzo dobrze przyjęta. „Jasper Jones” pozycję zamieszkałego we Fremantle autora ugruntował.        Akcja jego najnowszej powieści rozgrywa się w małym australijskim miasteczku  Corrigan, w latach sześćdziesiątych. W tle przewija się temat wojny wietnamskiej.       Jak się dorasta w małym miasteczku? Kto tego doświadczył, ten wie. Jest nudno. Bohater powieści Silveya  czternastoletni Charlie znalazł na tę nudę sposób. Są to książki, które pochłania w dużych ilościach.       Życie chłopca upływa w błogiej nieświadomości dzieciństwa, aż do pewnej nocy, kiedy wszystko się zmienia. Są takie chwile, które decydują o całej reszcie naszego życia. Jakieś wakacje,  z których wraca się odmienionym. Dla Charliego jest to noc, […]

Czytaj więcej ›

Jolanta Sztejka: Wcale nie romansidło

Jolanta Sztejka: Wcale nie romansidło

Sara Gruen „Woda dla słoni” tyt. oryg.:  „Water for elephants ” tłum.: Mariusz Ferek Rebis, Poznań 2011       Niezwykła opowieść o świecie cyrku, wielkiej przygodzie, miłości, samotności i starości. Teraźniejszość i przeszłość przeplatają się ze sobą na kolejnych stronach książki tworząc specyficzny klimat dla opowieści głównego bohatera.      Jacob Jankowski ma dziewięćdziesiąt jeden lat – albo dziewięćdziesiąt trzy – sam nie jest tego pewien. Od pewnego czasu przebywa w domu opieki. Rodzina odwiedza Jacoba systematycznie w każdy weekend, ale jedynie z poczucia obowiązku. Ani dzieci, ani wnuki nie potrafią nawiązać głębszych relacji z najstarszym członkiem rodziny. Każde odwiedziny traktują jako dyżury starannie zaplanowane w grafiku. Główny bohater natomiast nie potrafi już odróżnić kolejnych odwiedzających, nie jest już nawet pewien czy odwiedza go córka, czy może wnuczka. Każdego dnia pielęgnuje w […]

Czytaj więcej ›

Lidia Kołodziejska: Jaźń w ciemnym pokoju

Lidia Kołodziejska: Jaźń w ciemnym pokoju

Antonio Damasio „Jak umysł zyskał jaźń” tyt. oryg.: Self Comes to Mind: Constructing the Conscious Brain Przeł. : Norbert Radomski Rebis, Poznań 2011        Antonio Damasio jest profesorem neurobiologii , psychologii i neurologii w Dornsife College w University of Southern Kalifornia. Jest autorem wielu publikacji naukowych i laureatem wielu nagród naukowych. Wiele uczelni przyznało mu tytuł doktora honoris causa. Jest autorem wydanych w Polsce książek : „Błąd Kartezjusza , Tajemnica świadomości” oraz  „W poszukiwaniu Spinozy”. Obie pozycje wydał „Rebis”.      Recenzowana tu książka Damasio zajmuje się problemem, który nurtuje wielu naukowców: skąd w ogóle wzięła się świadomość, co to jest takiego oraz po co jest nam potrzebna. Najbardziej istotny jest tutaj pogląd Damasio, że umysł nie jest czymś oddzielnym od ciała, wręcz przeciwnie – to właśnie ciało jest fundamentem […]

Czytaj więcej ›